A TRADICIÓN ORAL NO NADAL
Este curso debemos estar moi atentos á todo o que arredor da nosa tradición oral aconteza. Imos aproveitar o Nadal para comezar nesta posta en valor na nosa aula da literatura detradición oral e a súa relación co patrimonio cultural que representa.
Actividades:
1- De que trata esta cantiga?
2- Sabes que é un aguinaldo?
3- Nesta panxoliña de Nadal nótase a diglosia, existente no noso país?
Sabíades que nos Séculos Escuros curiosamente un dos textos que se difundiron en galego mesmo fóra de Galicia e en galego foron os vilancicos?
Este aparente paradoxo ten dúas razóns de ser:
Unha pola razón parte dunha cousa aparentemente intranscendente, da semellanza que vían moitos naquela época entre os nomes de Galicia e Galilea, pobos ambos que con certo parecido nos nomes, de habitantes humildes con gran cantidade de pastoras e pastores.
Non podemos esquecer que nos séculos XVII e XVIII houbo unha moda que permitiu entre as catedrais da nosa península unha extraordinaria difusión do vilancico de Nadal en lingua galega, moda grazas a cal conservamos unha chea de pezas en galego desa época, non só nas catedrais de Santiago ou Mondoñedo, tamén nas de Lisboa, Coimbra, Valladolid, Zaragoza ou Toledo.
A segunda razón é a forte
tradición oral que existía en Galicia nestas datas, dada a cantar e tamén a
festexar de xeito tradicional esta data do Nadal. Nomes dos cantos específicos
deste período das trece lúas son: Panxoliñas,
vilancicos, nadais, aninovos, manueles, aguinaldos, xaneiras e reises. Tiñan todas elas algo en común a referencia
ao meniño, ao nacemento e a infancia de Xesús Cristo. O poder desta tradicion chega aos nosos días
e naceu seguramente na Idade Media que como
xa sabemos era unha etapa na que a tradición oral estaba moi arraigada
da cultura e idiosincrasia do pobo galego.
Imos escoitar agora un nadal arranxado por un grupo de música folk:
Cara Belén camiña unha Niña ocupada
fermosa canda ela San Xosé a acompaña.
Chegaron a Belén e pediron pousada,
responderon desde dentro con voz alborotada
-Quen chama a miña porta, quen a miña porta
chama?
-Somos Xosé e María que pedimos pousada
- Se traen cartos que entren e se non que se
vaian.
- Cartos non traerei máis que real de prata
-Iso é poucos cartos, pídano noutra parte.
San Xosé se apenaba, María o consolaba.
Non te apenes Xosé, non te apenes por nada,
que máis cartos ti queres que Isto que me
acompaña?
CELEBRACIÓNS DE GALICIA NESTE CICLO DAS TRECE LÚAS
24 Nadal: Noiteboa
Tizón de Nadal
Bacallau e pan de noces
Roldas de paxoliñas, vilancicos e a misa do
galo.
Nadais e aguinaldos.
28 de decembro: Santos Inocentes, cornos e outras
trasnadas.
31 de decembro: Noitevella.
Lumeiras e o Apalpador.
Aninovos e Manueles.
A Noite de Reis do 5 de xaneiro.
Cantos e Danzas de Reis (Fin do mundo, carantoñas
Reixes do Cebreiro… precedentes do Entroido)
AGUINALDO
PETICIÓNS:
Día de Reis, Día de Reis
primeira festa do ano
entre damas e doncelas,
vimos pedi-lo aguinaldo
Se queren da-lo aguinaldo
non nos fagan agardare
somos de lonxanas terras
temos muito que andare.
Ese señor, Don Luis,
muito lle pinta a
chaqueta
meta a mao no seu
bolsillo
e tíreme unha peseta.
COPLA
DE AGRADECEMENTO:
Estas portas son de ferro
eiquí vive un caballero.
COPLA DE AGRAVIO
Estas portas son de
estopa
eiquí vive un lapasopas.
Actividades:
5-Finalmente Imos probar a cantar nós tamén unha cantiga: Os Reises de Neda:




Comentarios
Publicar un comentario